Okulda ilk günüm

Çocuğunuzun birinci toplumsallaştığı yer ailedir ve her çocuk ailesi ile özel bağlar kurar. Aileden sonra çocuğun toplumsal gelişiminin desteklendiği ikinci bir yer ise okullardır.

Çocuğun okula başlamasıyla hayatında bir kadro değişiklikler meydana gelir. Artık uykudan uyanma saati daha erken, anne ve baba ile geçirilen müddet ve etrafından gördüğü ilgi ( merkezde yalnızca kendisi varken öğretmeninin gösterdiği ilgiyi arkadaşlarıyla paylaşmak zorunda olma ) daha azdır. Tüm bunların yanı sıra çocuk için çok bedelli olan oyun gereçleri, oyun saati, hür vakit mühleti ve otorite değişikliği de süreçteki ahengi etkileyen faktörlerdir.

Bazı çocuklar eğitim kurumlarıyla daha erken tanışırken kimileri 1. Sınıfa başlarken tanışmaktadır. Okul öncesi eğitimi almış olan çocukların okula ahenk süreçleri almamış olanlara oranla daha kolaydır. Fakat bu durum çocuğunuzun okul öncesi eğitimi aldığı için birinci gün sendromunu yaşamayacağı manasına gelmemektedir.

Bilindiği üzere okul öncesi kurumlarda birbirine yakın yaş kümeleri ağırlıktayken ve her biri öğretmen desteği ile görevlerini yerine getirirken ilkokulda durumlar biraz farklılaşır. Okul öncesi eğitim almamış olan çocuklar için ise durum biraz daha karışık olabilir.

Çocuk daha evvel hiç bulunmadığı kadar kalabalık bir ortama girer, kendinden yaşça büyük ağabey ve ablalarla karşılaşır. Eğitim alacağı bina bile kocamandır. Bir yığın yenilikler dizini ile karşı karşıya gelen çocuğun başında ‘’Tüm bu çocuklar da kim? Bana ziyan verirler mi? Bu bina çok büyük ya kaybolursam? Annem babam beni bırakıp gidecek mi yani artık? Ya geri gelmezlerse? ‘’ stilinde sorular oluşur.

Anne ve baba bu soruları ne kadar cevaplasa da çocuğun bu süreci yaşayarak, gözlemleyerek ve itimat münasebeti kurarak atlatması gerekmektedir. Bilhassa bu hususta deneyimsiz olan anne ve babalar sürecin idaresi konusunda sorun yaşamakta ve kendilerini çaresiz hissetmektedirler. Bu süreçte anne ve baba çocuğa karşı anlayışlı ve sabırlı olması epey değerlidir.

Çocuğa okulda neler öğreneceğinin, okulun kendisine neler katacağının açıkça anlatılması ahenk sürecini kolaylaştıracaktır.

Okulun birinci günü mümkünse anne baba ve çocuk okula birlikte giderek çocuğun kendisini yalnız hissetmemesi sağlanmalıdır.

Çocuğa okulda kalacağı mühletle ilgili bilgi verilmelidir. Zira birden fazla çocuk, anne ve babasından ayrılacağı için kaygı duyar. Anne-babasının kendisini bırakıp tekrar geri gelmeyeceğini düşünür. Bu sebeple okul çıkış saati geldiğinde gelip onu alacağınızı tabir etmeniz kendini daha inançta hissetmesine yardımcı olacaktır.

Çocuğunuzdan ayrılırken onun yorgun, aç ve uykusuz olmamasına ihtimam gösterin.

Olumsuz durumlarda anne babaya nasıl ulaşacağı anlatılarak çocuğun kendisini inançta hissetmesi sağlanmalıdır.

Çocuğunuzun yaşadığı hisleri anlatmasına imkân tanıyın.

Çocuklar okula gitmek için ne kadar istekli olurlarsa olsunlar tekrar de yeni bir ortama girecekleri için bilhassa okulun birinci günü kaygı duymaları olağandır.

Eve geldiğinde çocukla okulda yaptıkları ile ilgili konuşulabilir. Lakin her çocuk anlatma konusunda istekli olmayabilir. Anne baba olarak bu hususta “Eğer anlatmak istersen seni dinlemek güzelimize masraf.” diyerek okulda yaşadığı; onu memnun eden, heyecanlandıran olayları yahut onu üzen ve kaygılandıran yaşantıları sizinle paylaşması için yüreklendirebilirsiniz.

Çocuğunuza öğrenmesi konusunda baskı yerine takviyeyle yardımcı olmalısınız. Bu maksatla okula başlayan çocuğunuzun hala oyun çocuğu olduğunu akıldan çıkartmamalı, “oyun” ve “çalışma” için farklı vakit ayırarak programlı yaşamaya onu özendirmelisiniz.

İlgi alanınız akademik muvaffakiyetinden fazla bir bütün olarak çocuğunuzun kendisi olmalıdır.

Akşamları kitap okuyarak çocuğunuzu okumaya özendirebilir, hafta sonlarınızı ise ailece yapılabilecek açık alanda yürüyüş, balık tutma, sinema, tiyatro vb. etkinliklerle değerlendirebilirsiniz.

Özgüveninin pekişmesi için çocuğunuzu ders dışında kendisini kanıtlayabileceği etkinliklere yöneltmelisiniz. Bu yöneltmede temel ölçü; çocuğun ilgi ve yetenekleri olmalıdır.

Başka çocuklarla kıyaslama yapılmamalıdır.