Depresyonla ilgili 7 doğru bilinen yanlış

Depresyonla İlgili 7 Yanlışsız Bilinen Yanlış

1) Depresyon klinik bir hastalık sayılmaz. Herkes depresyona girer. Depresyon bireylerin ruhsal güzel oluş hâllerini, günlük hayattaki işlevselliklerini (örneğin işyerinde çalışma, okul derslerini çalışma, aileleriyle ilgilenme gibi) maharetlerini baltalayan önemli bir klinik rahatsızlıktır. Depresyon, kişinin beyninde memnunlukla bağlantılı hormonların hudut hücreleri ortasında iletiminin çok düşmesi sonucunda ortaya çıkmaktadır.
2) Depresyondan çıkmak kişinin iradesindedir. Depresyon minör yahut orta seviyedeyse şahıslar olumluya odaklanmak, idmanı artırmak, toplumsal bağları güçlendirmek üzere ferdî uğraşlar sonucunda depresyonu yenebilmektedir. Lakin bazen ferdî uğraşlar tedavi için kâfi olmayabilir. Bilhassa majör depresyon durumunda bireylerin kendilerinin üstesinden gelmeleri mümkün olmayan bir hastalık ortaya çıkmış demektir. Tedavi için hemen bir
psikoloji yahut psikiyatri kliniğine başvurmak, gerekiyorsa EKT (elektrokonvülsif terapi) yahut ilaç tedavisine başlanması gerekmektedir.
3) Depresyonda olmak üzgün hissetmektir.
Depresyon olumsuz hislerle sıklıkla karşılaştırılmaktadır. ‘’Depress’’ tabiri İngilizce’de düşmeyi ve baskılamayı tabir eder. Depresyon, beyindeki memnunlukla ve his hissetmeyle ilgili hormonların genel bir baskılanmasıdır. Depresyon hüzün hissetme değil, hayattan haz alamama olduğunda kelam bahsidir.
1) Depresyondaki kişi hayatına devam etmek zorundadır.
Depresyonun seviyesi majör ise, insanın günlük hayattaki fonksiyonelliğini çok derecede düşürebilir. Bunun sonucunda hasta, hayata bir mola verme muhtaçlığı duyabilir. Bir süre işten izin almak, okulu dondurmak yahut hastane yatışı almak ağır klinik hadiselerde gerekebilmektedir.
1) Depresyon için konuşma terapisi yerine ilaç tedavisi gerekir.
Depresyonu tedavi ederken öncelikle şiddetini tanımlamak gerekir. Hafif-orta seviyedeki depresyonlar psikoterapi (konuşma terapisi) ile tam olarak düzelebilmektedir. İleri (majör) seviyedeki depresyonlar ise dirençli durumlardır ve beyin hormonlarını uyaracak ilaç tedavisi kaide olmaktadır. İlaç tedavisine ek olarak konuşma terapisi düzgünleşme sürecini hızlandıracaktır.
1) Depresyon yetişkinlere hastır. Çocuklar depresyona girmezler. Çocukluk çağı ve ergenlik çağı depresyonları sıklıkla rastlanan durumlardır.
1) Depresyon genetiktir.
Ruhsal rahatsızlıklara ait ailesel yatkınlıklar ile çevresel gerilim kaynakları birleştiğinde ruhsal rahatsızlıklar ortaya çıkmaktadır. Bu durum, psikolojide ‘’Genler silahı doldurur, etraf tetiği çeker.’’ cümlesiyle söz edilmektedir. Çok dirençli genetik yapıdaki şahıslar çok ağır olaylar başlarından geçse de depresyona girmeyebilirler. Direnci görece zayıf şahıslar, çarçabuk gerilimli olaylara depresif his durumu geliştirecek reaksiyonlar verebilmektedirler.