İlişkilerde sevgi ve saygı

İnsanoğlu var epeyce bağlantılarla birlikte bayan erkek farkları ve benzerlikleri, sürtüşmeleri konuşulmaya devam edecektir. İlgiler ve bağlantı insanın büyüme seyahatinde düse kalka deneyim etmekle birlikte birikim yaptığı en değerli alanlardandır.

Saygı ve sevgi olmazsa olmaz deriz. Evet, olmaz! Bir münasebette sevgi hürmet kaide.. Pekala nasıl olursa sevgi vardır yahut yoktur. Ne varsa hürmet vardır ve yoktur? Nerden anlarız bir bağlantıda sevgi ve hürmetin olduğunu?

Öncelikle ferdi olarak sevgi ve hürmet bizim için ne söz ediyor onu bilmek gerek. ‘’Benim için sevilmek ne demek ve sayılmak ne demek’’ sorusunun yanıtını bulmanız gerekiyor. Zira bunlar bireye nazaran değişkenlik gösterebiliyor.

Kimine nazaran sevmek başkasının hayatında, kararlarında faal yer almak ve yönetmek iken bir diğeri için bu türlü bir yaklaşım tahammül edilmez bir baskı manasına gelebiliyor.

Yine birine nazaran hürmet kişinin münasebetteki ferdî özgürlüğü ve kendini ortaya koyması için gerekli dayanak manasına gelirken, oburu için bir başıboşluk ve soğukluk, uzaklık anlamınıtaşıyabilir.

Saygının ve sevginin el ele olduğu yerde inanç de vardır. İnanç hürmet ve sevginin inşasında düzgün bir harçtır. Ve olduğu yeri sağlamlaştırır.

Sadece hürmetin hakim olduğu bir bağlantıda ortadaki resmiyet, ara ve kişisellik dikkat çeker. Bireyler kendi dünyalarına başkasını dahil etmekte zorlanır, daha doğrusu istemez. Zira önemli bir hudut vardır, o sonu geçmek saygıyı ihlal etmektir onlara nazaran..Eşinin ferdi zorlantı ve eforu onun gündemini meşgul etmez. Zati etmemeli.. Zira ona nazaran herkes birey ve sorumluluklarını yerine getirmeli, kimseye yük olmamalıdır. Bu yaklaşımı misyon şuuruyla karıştırmamak gerekir. Hürmeti olan bireylerin birden fazla misyonlarını yerine getiren sorumluluk sahibi insanlardır. Vazife ile duygusal yakınlık , gönüllülük diğerdir. Hürmet kısmı baskın olan bağlantılarda misyon şuuru vardır ve onlara nazaran gereksinimler karşılandıktan sonra ortada sorun yoktur. Birçok kişi için sevgi yüz göz olmak ve sonların ihlali manasına da gelir. Ve bu türlü ‘’fazla yakın’’ bir münasebette olmak istemezler. Bu bireyler yalnızca eşlerine değil, çocuklarına da böyledir. Misyon şuuru olmakla birlikte orada his ve duygusallık yoktur ve buna da gereksinim hissetmez. Bu türlü bir münasebette eşlerden biri sahiplenmediği, sevilmediği ve münasebette yalnız kaldığı için önemli şikayet halindedir. Hissin olmayışı çiftleri birbirine uzak fiyat. Görünürde her şey yolunda gitse bile eşler birbirinin gönlüne yer etmediği için tam bir birliktelik gerçekleşmez, bütünü arayan insan his olmadan kendini rahat ortaya koyamaz.

Etrafta sıkça duyduğunuz ‘’eşim güzel bir insan aslında, ancak beni anlamıyor, farklıyız’’ lafları size de tanıdık gelecektir.

Bir de içinde hürmet olmayan sevgiye bakalım:

Burada da fazla müdahale ve denetim hatta baskı dikkati çeker. Eşinin ve çocuklarının olur olmaz her şeyine karışmak ve yönetmek bu bireyler için sahiplenme ve sevgi manasına gelir. Şikayet olursa da alınır ve onları anlayamazlar. Yeniden ‘’millet eşinin ilgisizliğinden şikayet eder, ben sizin her şeyinizle ilgileniyoru. Değere geçmiyor’’ cümleleri tanıdık gelecektir. İnsanın hayatına hükmetmek, bir oburunun yerine karar vermek onlar için sevgi ve sahiplenme emaresidir. Bireyin kendi tercih ve kararlarına hürmet duymayan, ilgideki konuları halletmek, paylaşmak ve ortak karar almak yerine kişisel olarak herkesin yerine karar veren bireyler bir müddet sonra yanındakileri bunaltıp yorar, uzaklaştırır ve münasebette krizler artıkça artar.

Tek başına hürmet ve sevgi ayakları kırık koltuk misali beşere rahat vermez, itimat vermez ve yorar. Bir münasebette daima korkarak ve daima yalnızlık duygusu ile baş etmeye çalışarak yaşamak insanın ömür gücünü tüketir ve umutsuz yapar. Alakanın geleceğine karşı itimadı yerle bir eder.

Güven konusu başlı başına farklı ele alınması gereken bir mevzudur. Birçok etapları vardır. Artık burada sevgi ve hürmet ile ilgili kısmını not geçmek istiyorum.

Sevgi ve hürmet bir münasebette olmazsa olmaz diyoruz. Bununla birlikte sevgi ve hürmet kısmında inanca muhtaçlık olunan yer kendini gerçekleştirme ve karakter kısmıdır.

Kendini bir alakada var edebilen, rahatlıkla ortaya koyabilen bireyler bağına sahip çıkar. Zira o bağda dehşet ve dert yoktur. Maskeye de muhtaçlık yoktur. Zira orada yargılanma üzere bir tehdit bulunmaz. İtimadın birinci hususu budur.

Aynı halde bir alakada muhatabın karakterine inanç, yani kelamını tutmasına ve yanılgı yaptığında tekrar bunu söz edebilecek açıklık ve dürüstlükte olması hürmet ve sevginin birlikteliği için hayli değerlidir. Bağlantıda zımnî gündemlerin yahut değiştirme eforlarının olmaması birinci unsurdaki üzere tıpkı derecede bireylere itimat verir.

Tek başına sevgi ve tek başına hürmet bağlantıyı yürütmeye güç yetiremez. İkisinin iş birliğine muhtaçlık vardır. Orta sıra sıkıntılar çıksa da hürmet ve sevginin olduğu yerde uzlaşı ve samimiyet vardır. Bu sebeple diyoruz ki; saymadığınız şahısla asla evlilik seyahatine çıkmayın. Tekrar hürmet, hürmet duysanız bile sevmediğiniz biriyle hayat arkadaşlığına girişmeyin. Zira ikisi de hakikaten yorucudur. Misyonu yerine getirip o vazifeye his ve duygusallık katmayanlar hem kendilerini, hem de karşılarındakini sahiden ruhsal olarak yorarlar. Bununla birlikte yalnızca his ile de bağlantılar yürümez.

Söz hakkı vermediğiniz ve baskıladığınız, kimliğini yok saydığınız bir alaka can bulamaz, yeşermez ve nefes alamaz.

Bir münasebette karşılıklı hayat hakkı vererek, birlikte büyüyerek ve hudut ihlali yapmadan yaşamak, yalnızca misyonu yerine getirmek değil, istekli yani his dolu ilgiler için evvel hürmet ve sevgi diyoruz.