İnsanları memnun etme çabası (people pleasing)

İnsanları mutlu etme eforu, bireylerin kendi refahları ve huzurları yerine, oburlarının gereksinimlerini ve isteklerini önceliklendirme eğilimidir. Bu efora sahip bireylerin öncelik sıralamaları fonksiyonel olmayabilir. Bireyler öncelikle kendi istek ve muhtaçlıklarını karşılamalıdır. Lakin insanları şad etme eforu olanlar, diğerlerinin isteklerini daha ön planda fiyatlar.

Bu durum onaylanma isteğinden, reddedilme dehşetinden yahut düşük benlik hürmetinden kaynaklanabilir. Diğerlerini memnun etmek, insanların kendilerini daha güzel hissetmelerine ve olumlu bağlantılar kurmasına yardımcı olur. Ayrıyeten, diğerlerinin memnunluğunu görmek ve onlara yardımcı olmak da kişinin kendisini âlâ hissetmesini sağlayabilir. Zira toplumsal ilgilerde ahenk ve kabul değerlidir.

Başkalarını mutlu etmeye çalışmanın çoka kaçması yahut yalnızca oburlarının beğenisini kazanmaya odaklanmak kimi olumsuz sonuçlara yol açabilir. Kişi kendi muhtaçlıklarını ihmal edebilir, hudutlarını koruyamayabilir, daima onay muhtaçlığı arayabilir, duygusal olarak tükenebilir, çarçabuk manipüle edilebilir.

Başkalarını şad etmeye çalışırken kendi sonlarımızı göz önünde bulundurmak ve sağlıklı bir istikrar kurmak hayli kıymetlidir.