İç görü nedir nasıl gelişir?
İç görü bireyin kendinini kişiliğinin farkında olunması his ve niyetlerinin davranışlarının sebep ve sonuçlarının bilinebilmesi halidir.
İlim ilim bilmektir.İlim kendin bilmektir.Sen kendini bilmezsin,Ya kaç okumaktır…
Yunus Emre’nin evvelden beri bildiğimiz bu dizeleri insanın kendini bilme içgörüsünü sağlıklı bilme ve edim yetisi olarak bize tanım etmektedir. Lakin kendini okuyan bilir bilen de kendisi için yapabilir.
İçgörü insanın fizikî ve ruhsal sıhhatinin da bir kanıttır. Saglıklı beyefendisinin muhakkak bölgelerinde hasar oluştuğunda kişi ruhsal ve bedensel bütünlüğünden bile habersiz olabilir. Psikoloik ya da fizikî sıhhati için tedaviyi reddetmemek düzgün oluş halinde istekli olması bireyin bütün iyiileşme sürecini kapsar ve hızlandırır. Psikoterapide kendini tanımaya anlamaya uğraş gösteren güzellik halinde kalmayı arzulayan her ruhsal aygıtın işletim sisteminde küçük de olsa bir içgörü çekirdeği vardır. İçgörüsü olan bireyler zayıf kalmış yada gelişmemiş, gelişimi durmuş kişilik tarafları için tahlil arayışındadırlar. Erken devir bebeklik periyotlarında fiksasyon yaşamış gelişim periyotlarında takılı kalmış kişilik bozukluğu olan bireyler terapi takviyesi istemekte zorlanırlar. Terapide ise danışanın dayanak alabilmesi için kendini tahlil etmesi edim ve davranışlarını ortya koyabilmesi beklenir. Yani içgörü az da olsa terapide güzelleşmenin en değerli kısmıdır.
Emosyonel içgörü (duygusal) kişinin kendi yaşantısını duyu ve hislerini tanıması ve bu yaşantısını düzenleyebilecek kadar farkındalık seviyesine ulaşmasıdır. Emosyonel seviyede İç görü psikoterapide değişimin en büyük aracıdr. Entellektüel içgörü ise kişinin dışarıdan edinidiği bilgi ve tecrübeleridir.
Terapide içgörü, danışanın kendi semptomlarının kabülü ve bu mevzudaki kanıları , sorunlarının nedenleri ve son olarak da sorun ve semptomlarının yinelemesi ile ilgili hassas olmasıdır, Terapi sürecinde bireyin özyeterliliğinin ve özfarkındalığının ortaya çıkarılabilmesi için danışanlara içgörü kazandırmak tüm terapi tekniklerinin yeri geldiğinde en değerli amaçlarındandır.
Kişiliğin bütünlüğünü korumak için içgörümüzü 1 ms den daha az bir vakitte duygulanımlarimiz vasitasiyla harekete gecirebiliriz.Zor kaidelerde bir seyahatle tanımadığınız insanların olduğu yabancı bir bölgeye gideceğinizi düşünün. Karşılaşacağınız şahısların size yabancı olduğu kanısı yoldaki bilinmezlikler dertle birlikte tiksinme hislerine da neden olur. biliriz ki baş edemediğimiz bir tasa varsa zorlandığımız yerde istifra edebiliriz. Seyahate cıkmadan önce tedbir olarak siyah bir poşet, bilinmezliği sindirebilecek sakız ve atıştırmalıklar, ya da endişeyi sarmalayacağımız yumuşacık battaniye de ..bir kaç saatlik kısa bir seyahat bile olsa çocukluktan bu yana güvenlik sağlayan geçiş objeleri telaşlarımıza karşı inançlı alan sağlar. Seyahatin sonlarina yanlışsız gideceğimiz yerle orda yaşayan beşerlerle ilgili zihnimiz malumatlar edinmeye başlar. Muavinin yolcuların konuşma ve tavırları yüz tabirleri molalarda edilen kısa sohbetler yenen kültürel yemekler varacagimiz yere dair itimat hissetmemizi de sağlar. Bedensel ve ruhsal rahatlama ile mide bulantıları da geçer..Korku ve telaş yerini umuda coşkuýa bırakır.Yolda ilerledikçe vakitle öngörülerimizin yargilarimizin önündeki içgörünün daha güçlü olduğunu farkedebiliriz
Endişe ve Umut ortasında sağlıklı geçişler yaşamak tıpkı düzeyde istikrarda olmak artık ve burada ne olacağına dair iç görü geliştirmeyi de bereberinde getirir. Gecmişten geleceğe şimdiyle bağlanan köprünün bu iki ayağında tıpkı anda hem dehşet hem ümit hissedemeyiz. Kaygı ve umut ortasında anı deneyimledikce ruhsal gereksinimlerimize karşı içgörümuz gelişir. Şartsız bir kabulle sevildiğimiz korunduğumuz bakım aldığımız benliğimizin temellerinin atıldığı erken devir bağlantılarında dış dünyaya karşı içgörü oluşur zihnimizde .
İçgörü tohumu annenin yahut bakım verenin ruhsal saglamlığı ve esnekliğini cocukla kurduğu bağ ile filizlenir. Annenin savunmasız ve yaşama tutunan küçük bebeğinin başına gelebilecek her olumsuzluk karşısındaki umudu, heyecanı , telaşını ruhsal esneklik ve saglamlığıyla deneyimleyebilmesi bebeğin kendi hayat seyahatinde içgörü network ağından beslenmesini sağlar. Hayat seyahatinin belirsizlikleri hakkında iç görü sahibi olmak zorlukları unutmak hisleri görmezden gelmek ,inkar etmek geleceğe dair hiç kaygilanmamak, üzülmemek ,korkmamak değildir.
Bakım verenden çocuga aktarılan iç görü Network ağında şartsız kabul ile gelecekte ruhsal katılık yerine esneyebilme zorluklarla başedebilme yeterli oluşa hareket alabilme vardır. Birey yetişkinlik devrinde tıpkı temel hislerini bütünlükle farketmeyi kabul etmeyi hasebiyle karşısındakiyle empati geliştirmeyi saglar.
Daniel Siggel “Evet Beyinli Çocuk kitabinda” dört yaşlarındaki Alice in anne babasının. taşınma kararıni açixkladiklarinda verdiği reaksiyondan bahseder. Alice arkadaşlarından okulundan yakinlarindan ayrılacağı için uzunca ağlar .Anne babası hislerini kapsayıcı formda sorgulamadan yatistirmaya çalismadan aglamasi bitene kadar yanında bulunmuştur.Alice anne babasının alakasıyla deneyimlediği içgörü çekirdeğinı kapsanan hisleriyle ayrılıgin acısında filizlendirerek şöyle lisana getirir ‘ Beyinler kıymetlidir. Üzgün kızgın memnun üzere pek çok duyguya sahiptirler.Ben hisleri bir sürü yanıp sönen lambalara benzetirim.. Memnunken ışık rahatsız etmez.Fakat birebir anda bir çok yerden işik geldiğinde başım karişir korkarım. Şu anda bu biçimde hissediyorum Tasinacagimiz için üzgünüm ve korkuyorum fakat biraz da heyecanlıyım..
Alice yaşadıklarina,üzüntü yas ve korku hislerine kendi iç dünyasındaki seyahatini daima tıpkı yerden izleyen anne baba güneşinden aldığı güvenlik işaretlerini zihninde kodladi. Alice bu sözlerin his etiketlerini söz dagarciginı Anne babasının ” Sorunu halletmek icin badirenin ismini koy” formülüyle tecrübelerine karşı esnek ve sakin kalabilmeyi his ve davranışlarini regüle etmeyi deneyimledi. Artık yaşadığı her tecrübeyle zihninin duygusal bütünlüğünü hem deneyimleyen hem de izleyen rolüyle hayat uzunluğu muhafazaya hazır..
Anne babalar olarak hayat seyahatinde karşılaştigimiz zorluklar ve olumsuz tecrübeler güya ceza yemiş üzere hissettirebilir. Duygusal ve entellektüel içgörümüzü bırakıp pişmanlık ve ümitsizlik içinde bırakırsak hayatı bahis oynanan at yarışı üzere algılarız.. Hayat yolu bizim için bir yarış değilse şayet hayatımizi dünya aracımızın penceresinden izledigimiz gerçek yerde mola verdigimiz bizim için güzel olanları seçebilecegimiz zayıflık ve zorluklari kabul edip yetebildiklerimize odaklandığımiz keyifli bir seyahat yapabiliriz. Vaktin kendi içgörünüzle ilerleyebilmesi için duygusal ve düşünsel karmaşıklığı keşke ve tuhlerinizden ayırararak giderebilirisiniz.Gecenin karanlığında hayatınızın zorluklarinda yolunuzu kaybettiginizde size yol gösterecek güneşi yani hakikatinizi yansitan ay ışığına ve çabucak yanınızdaki yeryüzü yildizlariniza bakacak kadar vakit ayırın
Hayatınızın akışını bozan birebir anda yanıp sönen değişik renklerde ışıkların dikkatinizi dağıttığını ve sizi kaygılandırdığını hissediyorsanız ümitsizliğe gerek yok! kaygılarınızla yüzleşmekten korkmayın derin bir nefes alın yalnızca vaktinizi yavaşlatarak hayatınıza teropotik kuş uçumu ile seyredin yardım istemekten ufak da olsa değişimden çekinmeyin…..
Aile Danışmanı Oyun Terapisti
Share this content:
Yorum gönder