İnsanları olduğu gibi kabul edin anlayışı neden sorunlu?

Çünkü öncelikle rahatsız olduğumuz durumları insanlara anlatmalıyız.

İlişkiler de buna nazaran şekilleniyor. Yahut sonlanabiliyor.

Ve içinde bulunduğumuz ilginin içinde bizim için çeşitli ruhsal şiddet cinsleri olabilir. (Küçümseme aşağılama, hakaret, bağırmak gibi)

Cinsel ve fizikî şiddetten bahsetmiyorum. Bu varsa o beşerden yapabildiğimiz en kısa vakitte (kendi güvenliğimizi de sağlayarak) uzaklaşmak ve gerekli şikayetleri yapmamız gerektiğini ve hayatımıza tekrar asla dahil etmememiz gerektiğini düşünüyorum.

Bu paylaşımda bahsettiğim ruhsal şiddet tipleri aşağılama, hakaret, bağırmak üzere davranışlar. -Cinsiyetçi küfürler de burada değil-

Ve bunlar, bu davranışı gösteren kişi tarafından olağan atfedilip bizi rahatsız ediyor olabilir. (Ki bunlarda rahatsız olmakta haklıyız)

Bazen biz bunları söylesek bile karşı tarafın bizim niyet ve hislerimizi umursamadığını ve tıpkı davranışları tekrarladığını görebiliriz. (Ve bu ender de değildir birçok ilişkide).

Geçmişte bize yeterli davranmış, gereksinimimiz olduğunda yanımızda olmuş olabilirler. Bu gelecekte zorbalık yapabilecekleri şiddet uygulayabilecekleri (psikolojik şiddet de şiddettir) yahut inancımızı suistimal edebilecekleri manasına gelmiyor.

Bu durumda kimseye kabullenme yahut bunlara maruz kalma borcumuz yok.

Ve unutmayalım ki birçok insan münasebetlerde bu şiddet çeşitlerine maruz kalıyor ve yapanlar olağanlaştırmaya çalışıyor. Meğer bunları herkese yap(a)mıyorlar.

Bu durum yalnızca romantik bağlar için değil kurulan her türlü alaka için geçerli. Ve unutmayalım kimseyi değiştirmek bizim sorumluluğumuz ve bizim yapabileceğimiz bir durum da değildir.

(Kişiler yalnız kendi istek ve uğraşlarıyla değişebilirler zira.)