Toplumsal öfke neden bu kadar arttı? (özel haber)

Öfke, çatışma içerisinde ve toplumsal bağlarda en yaygın görülen hislerden biri. Toplumumuzda hayli artış gösteren ve denetimden çıkan öfkenin sık sık berbat sonuçlar doğurduğuna şahit oluyoruz. Pekala toplumsal öfke neden bu kadar arttı? Psikolog ve Logoterapist Beria Bilge Şener, öfkenin nasıl ortaya çıktığını ve günümüzde toplumsal öfkedeki artışın sebeplerini Herkes Duysun muhabirine kıymetlendirdi.

KİŞİ NEDEN ÖFKELENİR? Öfkenin çok değerli ve doğal bir his olduğunu belirten Psikolog Beria Bilge Şener, “Öfke, her insanın vakit zaman yaşadığı bir histir. Beşerler engellendikleri vakit ya da engellendiklerini düşündükleri vakit öfkeleniyorlar. Mesela trafikte giderken birden trafik dursa kendimizi engellenmiş hissederiz ve öfkeleniriz. Otomobilin içerisinde kendi kendimize söylenmeye başlarız yahut küçük bir çocuğun elinden dondurmasını alırsanız öfkelenir.” dedi.

ÖFKE NASIL ORTAYA ÇIKIYOR? Kişinin öfke hissini nasıl tabir edeceğini etrafındaki insanlardan öğrendiğinin altını çizen Şener, “Öfkemizi nasıl tabir edeceğimizi etrafımızdaki insanlardan biz öğreniyoruz. Kişi, çocukluk yılları boyunca arkadaşlıklardan, öğretmenlerden, kendi ailesinden öğreniyor. Kişi, büyüdükçe öfkesini küçük bir çocuk üzere yere yatıp ağlayarak değil de istediği şeyi söyleyerek, onu elde etmek üzere daha olumlu gayretlerde bulunarak, sözlerle ifade edebiliyor ya da ağlayarak söz edebiliyor. Bu ortada ağlamak son derece doğal bir yansıdır. Bizim toplumumuzda ekseriyetle bastırılmaya çalışılan bir his sözüdür.” halinde konuştu.

ÖFKELENMEK, ACI ÇEKMEKTEN DAHA MI KOLAY? Birtakım insanların acı çekmemek için kederini öfkelenerek söz ettiğini kaydeden Şener şu tabirleri kullandı: “Öfke, her vakit öfke olarak ortaya çıkmayabiliyor. Başlangıçta ıstırap ile ortaya çıkabiliyor. Bir şeyinizi kaybedebilirsiniz, elde etmek istediğiniz bir şeyi elde edemeyebilirsiniz. Kişi, bunun sonucunda keder duyar. Burada olağan olan şey, hüznün kişi tarafından yaşanmasıdır. Hüzün, acı çekmeyi gerektirir. Kendi kendinize üzülürsünüz, ağlarsınız, acı çekersiniz. Bu olağan olandır. Beşerler acı çekmekten kaçabiliyorlar. Acı çekmemek için de hüzünlerini öfkelenerek tabir edebiliyorlar. Öfkelenmek, kızmak daha kolaylarına geliyor. Boşuna dememişler, ‘öfke baldan tatlıdır’ diye. Öfkeli bir toplum olmada medyanın, televizyonların, sinemanın bile hissesi vardır. Bize, öfkenin nasıl söz edileceği ile ilgili örnekler gösteriliyor.”