Postpartum (doğum sonrası) depresyonu

Doğum sonrası depresyonu yahut lohusa sendromu olarak da bilinmektedir. Sıklığı %7 -%20 olarak bildirilmektedir. Belirtiler sıklıkla birinci üç ay içerisinde ortaya çıkmaktadır. En fazla 1 yıl kadar sürmektedir. Annenin bebeğe karşı hostil hisleri gözlemlenmektedir. Bebeğine bakım vermekte zorlanmalar ve intihar fikirlerine kadar gidebilen durumlar kelam konusu olabilmektedir. Doğum sonrasında gelişen bedeninde yaşanan fizikî ve duygusal değişimler, bebek sahibi olmasıyla birlikte artan sorumluluk, biyolojik ve hormonal değişimler, toplumsal baskılar üzere birçok faktöre bağlı olarak gelişebilmektedir. Şiddetli ve uzun süren olumsuz hislere neden olan bir sıhhat problemidir.

Postpartum Depresyonu Açısından Esas Risk Kümeleri;

Daha evvel psikiyatrik bir teşhis aldıysanız bilhassa depresyon tanısı aldıysanız,

Ailede depresyon tanısı ve geçmişi bulunması,

Travmatik bir hamilelik ve doğum süreci geçirdiyseniz,

Partnerinizle ile sıkıntılar yaşıyorsanız,

Sosyal dayanak yapısından yoksun kaldıysanız,

Evliliğe ve aile yapısına ait meseleler,

Planlanmamış gebeklikler,

Ölüm ve ayrılık üzere beklenmedik ömür olayları deneyimlenmesi,

Yüksek riskli ve kayıpla sonuçlanmış gebelik tecrübeleri olan bireyler,

Tiroid ve hormonal bozukluklara sahip bireyler,

Bebeğe ait anomalilerin varlığı,

Bebek Açısından Postpartum Depresyonunun Tesiri ;

Postpartum Depresyonu bebeğin erken devir yaşantısı açısından zedeleyici tecrübelere ve yıkıcı tesirleri olabilmesi nedeniyle bebeğin ruhsal gelişimini olumsuz etkileyebilmektedir. Bebeğin 0-2 yaşta anne ile kuracağı bağlanma ilgisini ve bebeğin ruh sıhhati üzerinde direkt kalıcı ve olumsuz tesirleri olabilmektedir. Bebeğin temel inanç hissinde sorunlar gelişebilir. Bağlanma bozukluklarına sebebiyet verebilir. Bu yolla bebeğin fizikî ve zihinsel gelişimi de sekteye uğrayabilmektedir. Tıpkı vakitte postpartum depresyonun annede bırakabileceği izleri ve tesirleri sebebiyle bir uzman takviyesi alınmasının hem annenin hem de bebeğin ruhsal gelişimi açısından ehemmiyet arz etmektedir.

Belirtileri;

Çökkün ruh hali, mutsuzluk ve üzgün hissetme,

Yetersizlik, çaresizlik ve bıkkınlık hissi,

Duygu durumda çok dalgalanmalar,

Aşırı ağlama yahut ağlayamama,

Yeme ve uyku problemleri,

Bebekle bağ kurmada zorlanma,

Gerginlik ve gerilimli hissetme,

Aşırı yorgunluk ve güç azlığı,

Asabiyet ve öfke patlamaları,

Endişe ve panik ataklar,

İyi anne olamama korkusu,

Günlük fonksiyonellikte azalmalar,

Cinsel bağdan soğuma,

Kendine ve bebeğine ziyan verme niyetleri,

Farkındalık Kazanmak & Yapılabilecekler:

Doğumdan sonraki vakit diliminde her birey süreç açısından farklı zorlanmalar hissedebilir.

Anneye takviye veren şahısların periyodun zorluklarının farkında olan ve annenin hislerine eşlik edebilen yakınları olmalıdır.

Annenin hissettiklerine kulak verilmeli ve hislerini tabir etmesine fırsat tanınmalıdır.

Emzirme konusunda zorlanmaları yakın aile bireyleri tarafından örseleyici konuşmalarla anne zedelenmemeli. Anneye emzirme konusunda zorlanmaların olağanlığı konusunda dayanak sağlanmalı.

Annenin ruhsal değişimlerine, his ve gereksinimlerine anlayışlı olunmalı.

Alınan profesyonel takviye yalnızca anneye yönelik değil yakın aile sisteminin içerisinde olan bireylerle birlikte aile sistemini etkileyici bir uzman takviyesi alınması süreci daha faydalı istikamette etkileyecektir.