Kaydırılan dikkat

KAYDIRILAN DİKKAT

Yazıya başlarken çok düşündüm. Sonunda bu halde başlamaya karar verdim.

Ne vakittir hayal etmiyorsunuz?

Şimdi bir dakika bunu düşünün istiyorum. Aklınızdan geçenleri not etmeyi unutmayın.

Telefon başında geçirdiğiniz vakitlerde neler yapabilirsiniz bir de bunu düşünün?

Not etmeyi unutmayın.

Yapılan araştırmalara nazaran günde 2617 sefer telefonlarımıza dokunuyormuşuz. Geçmişte yapmaktan hoşlanıp artık bıraktığınız alışkanlıklarınız var mı? Kendinize hiç nedenlerini sordunuz mu?

Örneğin; Ben mecmua, gazete okumayı bıraktım son yıllarda. Bunun yerine telefonumda göz gezdiriyorum. Daha evvelce haftalık, aylık aldığım mecmualar vardı. Onları saklar tekrar tekrar bakardım. Çocukluğumda Pazar günü tüm gazeteler alınırdı. Kahvaltı sonrasında tüm aile ilgi alanına nazaran gazetelerin büyük sayfalarında vakit geçirir sonrasına planlar yapılırdı. Bu rutini uzun yıllar yalnız yaşadığım dönmelerde de devam ettirdim. Okuma alışkanlığı edinmemde büyük yarar sağladı. Bizim jenerasyon çoğunlukla kitap okumayı sever. Şimdiki nesile bakıyorum okuma alışkanlıkları kalmadı dijital kitap dinleme alışkanlığı var.Bir de dijital kitap okuması yapıyorlar. Alışamadım. Tek tek o sayfaları çevirmenin ,kağıt kokusunun hazzı yok dijital ortamlarda.

Şimdilerde çocuklarının okumadığından şikayetçi bir kuşak ebeveyn var. Okuma alışkanlığı olan ailelerin çocukları da okuyor. Tabi evvelden okuyan lakin şimdilerde telefonla geçen vakitten kitaba vakit bulamayan bir kitle kesinlikle vardır. Çocuklar gördüklerini yapıyor. Bunu drama derslerinin doğaçlama kısmında çok görüyorum. Oynadıkları rol bireylerini çok uzakta aramaya gerek yok. Kurmaca değil birden fazla gerçek bireyler oluyor. Anne yahut baba oynuyorsa kendi anne babasını komşu, öğretmen vs. canlandırıyorsa çok yakınındaki şahısları seçiyorlar.

Bir derste kafedeki insanları canlandırın dediğimde öbür diğer öyküler çıkar diye umut etmiştim lakin birden öylece kalakaldım. Zira sınıftaki gürültü kesilmişti ve hepsi telefonlarında kaydırma yapan şahısları canlandırıyorlardı. Hatta birisi garson rolündekine sesleniyor fakat o da elindeki telefona sipariş giriyordu. Öylece kaldım söyleyecek hiçbir şey bulamadım. Bu gerçekti lakin biz çocuklarımıza ne yapmıştık?

Dergi yapraklarını çevirirken bizi kimse tanımaz fakat telefonda kaydırma yaparken o sayfada geçirdiğimiz müddette ,altını çizdiğimiz notlardan yahut kalış süremizden algoritmalar sayesinde hakkımızda bilgi edinen bir kitle var. Bu çağı dijital ihtilal olarak isimlendiriyorum. Birçok kişinin şimdi hazır olmadığı ve süreçten olumlu etkilenmediği bir ihtilal süreci. Ekran başında sitelere bakarken toplumsal medya mecraları çok fazla para kazanıyorlar. Ne kadar çok vakit geçirirseniz o kadar çok reklam görürsünüz ve onlar para kazanırlar. Bu siteler bize birçok şeyi önerir hatta arattığımızda farklı teklifler sunar. Lakin hiçbiri ailenizle yahut arkadaşlarınız ile telefonunuz yanınızda olmadan buluşmanız gerektiğini söylemezler. Aile bağlantı örneklerini gösteren bir içeriğe rastlayamazsınız.

Akıllı telefonlar tek başına tehlikeli olmayabilir fakat içindeki uygulamalar tehlike arz ederler. Elbette her şey makûs, olumsuz değil. Bu hesaplarda sanatkarlar, bilim insanları hekimler, felsefeciler v.b yararlı ve olumlu bilgiler yahut sanat yapıtlarını paylaşıyorlar. Olumlu manada yarar sağlayacak hususlarda kullanımı mümkün ancak dünyanın en zeki insanları tarafından hazırlanmış bu platform ve algoritmalar onların para kazanmasına hizmet etmemiz üzerine planlanmış. Bu sebeple çocuklarımızı telefon ve tabletten uzak tutmak istiyorsak onun yerine eğlenceli ve birlikte yapabileceğimiz etkinlikler planlamalıyız.

Ailece tabiat yürüyüşleri, park ve yeşil alanlarda küme oyunları,müze gezmeksergi gezmek,tiyatro ve sinemaya gitmek ,konser dinlemek Günlük sanat atölyelerine katılmak v.b.

Ailece okuma saati yapıp kitap okumak üzere kendinizce geliştirebileceğiniz birçok aktivite olabilir. Her şeyi değiştirmek bizim elimizde evvel kendimiz ve sonra çocuklarımız için, şayet üstteki soruların karşılıklarını not ettiyseniz tekrar bir bakın …

Kısaca hayatın düğmesini açın.