Öz şefkat

Öz Şefkat nedir?

Öz şefkat, kendimize karşı nazik ve anlayışlı olma yeteneğidir. Hayatın zorluklarıyla karşılaştığımızda, içsel tenkitlerimizi bir kenara bırakıp, hislerimizi kabul etmek ve onlara hürmet göstermek manasına gelir. Bu, kendimize yargılamadan yaklaşmak, kusurlarımızı insan olmanın bir modülü olarak görmek ve kendimizi desteklemek için gerekli olan sevgiyi vermek demektir. Öz şefkat, hem ruhsal sıhhatimizi güçlendirir hem de diğerlerine karşı daha empatik olmamıza yardımcı olur.

Öz Şefkat ne değildir?

Öz şefkat, kendimize karşı sert ve acımasız olmamak manasına gelir. Bu, duygusal zorluklarla başa çıkarken kendimizi yargılamamak ve eleştirmemek demektir. Öz şefkat, duygusal güzelleşme sürecinde kendimizi diğerlerine yapacağımız üzere anlayışla karşılamak; başarısızlıklarımızda ya da zayıflıklarımızda kendimize nazik davranmaktır. Tıpkı vakitte, öz şefkat, hislerimizi bastırmak yerine onları kabul etmek ve onlarla barış içinde yaşamak manasına gelir. Bu, kendimizi olduğumuz üzere kabullenmeyi ve içsel huzurumuzu sağlamayı amaçlar.

Psikolojide Öz Şefkat eksikliği nasıl anlaşılır?

Psikolojide öz şefkat eksikliği, sıkça kendimizi sert bir biçimde eleştirme, yanlışlarımızı affetmeme yahut zayıflıklarımızla barışık olamama durumlarıyla kendini gösterir. Şayet daima olarak oburlarının muvaffakiyetlerini kıyaslıyor, kendi hislerimizi bedelsiz buluyor yahut olumsuz fikirler içinde kayboluyorsak, bu öz şefkatin eksik olduğuna işaret edebilir. Ayrıyeten, gerilimli durumlarla karşılaştığımızda kendimize zalimce yaklaşmamız ya da duygusal gereksinimlerimizi göz arkası etmemiz de bu eksikliğin bir göstergesidir. Kendimizi sevmek ve desteklemek yerine, daima olarak performansımızı sorgulamak yahut kendimize karşı sabırsız olmak, öz şefkatin gereğince gelişmediğini ortaya koyar.

Öz Şefkati geliştirmenin yolları nelerdir?

Öz şefkati geliştirmek için birkaç tesirli yol vardır. Öncelikle, kendimize nazik bir lisan kullanmak değerlidir; içsel konuşmamızı yumuşatmak, tenkitten çok destekleyici bir ton benimsemek, kendimize daha uygun davranmamıza yardımcı olur.

Duygularımızı kabul etmek de öteki bir adımdır. Sıkıntı vakitlerde hissettiğimiz hisleri bastırmak yerine, onları anlamak ve kabullenmek, öz şefkatimizi artırır. Ayrıyeten, mindfulness (farkındalık) pratikleri, anı yaşamak ve hislerimizi yargılamadan gözlemlemek için yararlıdır.

Kendimize vakit ayırmak ve şahsî gereksinimlerimizi önemsemek de kritik bir ögedir. Tertipli olarak hobi edinmek, dinlenmek ya da sevdiğimiz aktiviteleri yapmak, öz şefkatimizi besler.

Ayrıca, diğerlerine duyduğumuz şefkatin bir kısmını kendimize de yönlendirmek, öz şefkatin gelişimine katkıda bulunur. Kendimize karşı empati kurmak ve hatalarımızda insan olmanın doğallığını kabul etmek, bu sürecin kıymetli kesimleridir.

Öz Şefkatin Bileşenleri Nelerdir?

Öz şefkatin üç temel bileşeni vardır. Birincisi, kendine nazik olmaktır. Bu, güç vakitlerde kendimizi eleştirmek yerine, içsel olarak destekleyici bir sesle yaklaşmak manasına gelir. Kendimize karşı anlayışlı olmak, zayıf anlarımızda bile sevgiyi hissetmemizi sağlar.

İkincisi, insanlık halidir. Bu bileşen, hepimizin kusurlar yapabileceğini ve zorluklarla karşılaşabileceğini kabul etmekle ilgilidir. Kendimizi öbür beşerlerle kıyaslamak yerine, ortak insani tecrübelerimizi hatırlamak, öz şefkatimizi artırır.

Üçüncüsü ise, farkındalıktır. Hislerimizi ve fikirlerimizi yargılamadan gözlemlemek, onları anlamamıza yardımcı olur. Bu, duygusal zorluklarla daha sağlıklı bir halde başa çıkmamızı sağlar ve kendimize daha nazik yaklaşmamızı teşvik eder. Bu üç bileşen, öz şefkatin temelini oluşturarak, kendimize olan bağlantımızı güçlendirir.

Bu bileşenleri de hayatımızda kullanımımız hepimizin mizacına nazaran değişkenlik göstermektedir.