Karmaşa ve düzen arasında; zihnin puslu ve sisli düşünceleri arasında mesafe alabilmek

Hepimiz bazen etrafımızdaki sistemi bozmaya muhtaçlık duyarız. Eşyaları dağıtmak ya da bir müddet o dağınıklıkla oturmak.Peki, bu davranışlar bize ne anlatır?
Tertibi Bozma Gereksinimi Neden Doğar?
Denetim edemediğimiz hisler, kanılar ya da gerilimli durumlar biriktiğinde, içsel karmaşayı dışa vurmak isteyebiliriz. Etrafımızı dağıtmak, zihinlerimizdeki karmaşayı görünür kılmanın bir yolu olabilir. Fakat dağınıklığı bir sorun olarak görmek yerine, onu bir farkındalık fırsatı olarak kıymetlendirebiliriz.
Dağınıklığın Rahatlatıcı Gücü
Dağıtmak, bizi eksiksiz olma eforundan özgürleştirir. Dolabınızı dağıtmak, “Her şeyin kusursuz olmasına gerek yok; şu an olduğum üzere olabilirim” demenin bir yolu olabilir. Bu çeşit hareketler, kısa vadeli bir rahatlama sağlar ve denetim yerine özgürlük hissi verir.
Kimileri, dağıttıkları ortamda oturduklarında, rahatsız edici niyet ve hislerle savaşmak yerine onları kabul ettiklerini fark eder. Bu, dönüşümün bir başlangıcıdır: “Bu karmaşa süreksiz. Toparlayabilecek gücüm var.”
Düzensizlikten Sonra Gelen Düzen
Nizamı yine sağlamak, hem dış dünyanızda hem de içsel dünyanızda bir istikrar oluşturur. Değerli olan, harika sonuçlar değil, küçük adımlarla ilerlemektir. Eşyalarınızı yerleştirirken, her adımı kendinizi yine şekillendirmenin bir metaforu olarak görebilirsiniz.
Kendinize şu soruları sorun:
• Bu düzenleme sürecinde ne hissediyorum?
• Hangi fikirlerle meşgulüm?
• Bu küçük adımlar hayatımda neyi temsil ediyor?
Hayatın Doğal Akışı
Etrafınızdaki dağınıklık size karmaşa üzere gelebilir, fakat bu tıpkı vakitte bir fırsattır. Hayat her vakit sistemli ve kusursuz olmak zorunda değil. Dağıtmak, nefes almak ve yine toplamak da bir hayat pratiğidir.
Kendimize hatırlatabiliriz:
1. Dağıtmayı bir farkındalık pratiği olarak görün. Hangi hisler sizi buna yöneltti?
2. Dağınıklıkla bir mühlet oturun. İçsel karmaşanızı kabul edin.
3. Küçük adımlarla tertip kurun. Süratli ve harika olmak zorunda değilsiniz.
Sistem de dağınıklık da hayatın doğal bir kesimidir. Değerli olan, kendinize şefkatli olmak; sebatla kıymetleriniz doğrultusunda ilerlemeye devam etmektir.