Travmaları dönüştürmek: psikolojik esneklik, sağlamlık ve büyüme

Ne en güçlü olan tıp hayatta kalır ne de en zeki olan,

Değişime en çok adapte olabilendir hayatta kalan…

Charles Darwin.

Psikolojik Sağlamlık (Psychological Resilience)

Darwin, bu telaffuzuyla değişen kuvvetli şartlar, hayat içerisindeki gerilim faktörleri karşısında ahenk sağlayabilme ve üstesinden gelebilme marifeti olarak tanımlanan Ruhsal Sağlamlığın (Psychological Resilience) da anahtarını vermiştir…

Sağlamlık deyince akla gelen çağrışımlar daha çok sertlik, katılık, güçlülük, direnç üzere sözler olsa da anahtar Latince “resilire” kökeninden türemiş olan “resilient” esnek olma, elastik olma manasına gelmektedir.

Tahmin edileceği üzere kapasitesinden büyük bir kuvvet ile karşılaştığında katı olan obje çatırdamaya başlar akabinde kırılır ama esnek olan ise esner, bükülür ve akabinde kendi toparlanma süreci başlar, bir lastik üzere basitçe eski haline geri döner, güzelleşir.

Bu bağlamda belirsizlikler, değişimler karşısında esneyebilmeye, ahenk sağlayabilmeye, yeni maharetler edinme ve var olanı geliştirmeye, olumsuz hayat olayları akabinde güzelleşerek, öğrenerek ve güçlenerek çıkabilmeye, travmaları dönüştürmeye en uygun rehber ağaçlar sanıyorum.

Travmayı dönüştürme,

Psikolojik esneklik, ahenk sağlama ve büyüme yolunda ağaçlar:

1. Şiddetli rüzgar alan bir ağaç, rüzgara karşı direnmek yerine onunla birlikte esner ve rüzgar dindiğinde eski haline geri döner.
2. Eğer bir ağaç önünde rüzgarı kesecek öteki birşeyin olmadığı, bitmek bilmeden daima rüzgar alan bir zirvede ise (değişen şartlar, geri dönülmez hastalıklar, kayıplar karşısında…) öteki istikamete eğilir, oradan gelişmeye devam eder, değişen etrafa ahenk sağlar ve tekrar var olmanın bir yolunu bulur.
3. Eğer ağaç yara aldıysa:

Bir ağaç yaralandığında şiddetli bir fırtına, bir hayvan, bir araç ziyan verdiğinde ağaç tabiatı gereği büyümeye devam eder.

Kökler ağacı besler, bulunduğu yerde yeteri kadar kaynak yoksa köklerini daha derine indirir, muhtaçlığı olan mineral ve su neredeyse köklerini o tarafa yönlendirir, karşısına aşamayacağı bir taş, kaya çıkarsa etrafından dolaşır bir yolunu bulur ve kendisini besleyecek olan mineral ve suya ulaşır.

Ağaç köklerden gelen besin ile hayata tutunur, büyüme devam ederken besinler (eski / yeni kaynaklar) tüm gövdeyi dolaşır, kolların en uç kısımlarına kadar ilerler. Yapraklar yüzlerini güneşe döner. Üst uzanan kollar geleceğe dair umudu, olumlu bakış açısını, hayalleri, yeni gaye ve planları temsil eder.

Zaman içerisinde ağaç büyümüş, o büyürken gövdeye oranla yaranın kapladığı yer küçülmüş, yalnızca yakından bakanların görebileceği bir iz bırakarak, onun eşsiz öyküsünün ve özgün benliğinin bir modülüne dönüşmüştür. Artık ağaç güzelleşmiş, gelişmiş ve güçlenerek varlığını sürdürmeye devam etmektedir…

Geçmiş yaraları güzelleştirmek, kendi öykünüzü yine yazmak mümkün. Travmaları anlamak, manalandırmak, dönüştürmek yolunda,

Bir ağaç üzere tek ve hür ve bir orman üzere kardeşçesine…