Ağlamak ve gülmek: dönüşüm

Bazı acılar yıllar geçse de ince bir sızıyla hatırlanır. Yara tam manasıyla kapanmaz. Tahminen de hafifler demek daha gerçek lakin bunu da küçümsememek gerekir.

Ne kadar önüne bir tebessüm geçse de varlığını derinlerimizde hissederiz. Buna kulak vermek ruh sıhhatimiz için çok lakin çok ehemmiyetli. Yok saymayın. Kendinize, hislerinize, ruhunuza dürüst olun.

Başkaları anlamaz lakin siz için için bilirsiniz. Bunlar olmak ya da yaşamak istediğiniz birçok şeyin önünde pürüz teşkil eder.

Ancak insanın pek çok acı çektiği şeye gülebilecek kadar anlamlandırabilmesi, mesela; kendi isteğinin bir ehemmiyeti olmadığını, zihinsel manada öbür faktörleri devredışı bıraktığını fark edip sıkıntının öteki bir şey olduğunu anlaması beşere ruhsal bir esneklik ve hafiflik katar. O vakit cesurca, rahatlıkla bunları kendinizle konuşabilirsiniz. Ki evvel, diğerlerinden evvel kendinizle konuşmanız gerekir. Bu konuşmalarda neler hissediyorsunuz ?

İlk cümle bana ilişkin değil, geçenlerde bir programda işittim. Araştırdım kime ilişkin olduğunu bulamadım fakat birinci duyduğum andan itibaren kulağımda sonra da zihnimde yankılandığını hatırlıyorum…